Nouvelle Flore de la Belgique, du Grand-Duché de Luxembourg, du Nord de la France et des Régions voisines - Septième édition (2024) Ptéridophytes et Spermatophytes PUB00-0004

Plantentuin Meise geeft al 50 jaar de officiële flora van België en de aangrenzende gebieden uit. Bij elke nieuwe editie wordt uitermate veel zorg besteed aan de veranderingen die zijn opgetreden op gebied van verspreiding, naamgeving en classificatie maar ook op vlak van nieuwe plantensoorten die zich recent gevestigd hebben. Zo blijft dit naslagwerk het meest accurate en meest complete voor ons grondgebied. Deze editie kreeg ook een compleet nieuwe look, honderden nieuwe illustraties en gebruiksvriendelijke determinatiesleutels die je helpen soorten op naam te brengen.België heeft een lange traditie wat de flora betreft.

Het begint in 1860 met de Manuel de la flore de Belgique van François Crépin. Deze flora wordt, na 5 edities en talloze herdrukken, in 1934 opgevolgd door de Nouveau manuel de la flore de Belgique et des régions limitrophes van Jules Goffart en in 1967, op initiatief van William Mullenders, door de Flore de la Belgique, du Nord de la France et des Régions voisines. Deze flora met blauwe kaft krijgt spoedig de bijnaam ‘la flore bleue’. Net als de late herdrukken van de Manuel en de Nouveau manuel, is het een uitgave van de Luikse uitgever Desoer. In 1973 volgt een nogmaals sterk herwerkte versie. Deze Nouvelle flore de la Belgique, du Grand-Duché de Luxembourg, du Nord de la France et des régions voisines (ptéridophytes et spermatophytes), met Joseph-Edgar De Langhe als eerste auteur, vermeldt voor het eerst de toenmalige Nationale Plantentuin van België als uitgever.

De allernieuwste, zevende editie van 2024, bewerkt door Filip Verloove en Fabienne Van Rossum, is bijgevolg een jubileumversie: een halve eeuw lang al verzorgt de Plantentuin de uitgave van de Belgische standaardflora.

In vergelijking met de laatste Franstalige editie, die dateert van 2012, zijn een honderdtal nieuwe soorten toegevoegd aan de determinatiesleutels. Vaak, maar niet uitsluitend, gaat het om recent ingeburgerde soorten. Het is een weerspiegeling van hoe de plantengroei verandert, mede als gevolg van de klimaatverandering. Daarnaast zijn er honderden herzieningen aangebracht, die met name recente inzichten in de taxonomie op soort-, genus-, familie- en ordeniveau weerspiegelen. Wereldwijd DNA-onderzoek heeft de voorbije decennia het onderzoek naar de evolutie van plantensoorten in een stroomversnelling gebracht. Deze editie volgt die meest recente kennis. De taxonomisch moeilijke groepen Salix (wilg), Rosa (roos), Rubus (braam) en Taraxacum (paardenbloem) werden volledig herwerkt door specialisten. De verspreidingsgegevens werden herzien op basis van geactualiseerde data.

De flora behandelt nu 2.781 taxa en is het meest complete en wetenschappelijk best onderbouwde florawerk dat beschikbaar is voor onze streken.